bir seyler yazayim mi yazmayayim mi diye cok düsündüm, kararsiz kaldim falan. sonra ne oluyo monako, ne var düsünecek dedim ve... öhm...

Hayatimda görüp de en fazla etkilendigim kadinlardan biridir funky. Toplamda da 4-5 kez falan görmüslügüm, biraz da sohbet etmisligim var.
Kendisini feysbuk olsun, tivitir olsun falan takip ediyorum. Bi nevi hayranim bu kadina. O kadar kadinsi bi güzelligi var ki, baktikca güzellesen tiplerden. (ayrica sinirsiz bira icip sarhos olmamasi da bariz kiskandigim bi konu.) *
yazdiklari, düsünce tarzi.. taninmasi ve yasanmasi gereken bi insan oldugunu düsünüyorum.

Bunlari söylemek sadece icimden geldi. Ben güzel insanlarin takdir edilmesi gerektigine inaniyorum, funky de onlardan biri kanimca.

lan sözlük, ben halil sezai falan dinlemiyorum, bilmiyorum da sarkilarini. gecen hatunun biri feysbuka yazmis:

+ Nerden bulur insanlar ben mutsuzken gülünecek seyleri ?

diye.. ben de cümleyi aldim, böyle soru cümlesi niyetine okudum.

- 9gag okuyoruz, ulusözlük, eksi falan..

off. üc nokta.

" filiz seviselim mi " ya da " hanim kos " gibi ortaligi yakip yikmasa da gerektigi zaman kullanilabilecek yeni bir dillere pelesenk olasi söylem.

ayrica;

(bkz: diego dur allahını seversen zaten ortalık karışık)

- öncelikle cok doluyum sözlük, bosalmam lazim eheheh *
- biriyle mesajlasirken " baglac olan de' yi ayirmayan, sey' i ayri yazmayan, ki' nin ne zaman ayri ne zaman birlesik yazildigini bilmeyen " insandan direkt soguyorum. hayir anlamadigim bir sey var: elli sene ilkokul, ortaokul, lise okuyorsun, hadi belki gitmedin üniversiteye, ha bi de gidenler de var, nasil hala bilmiyorsun ya? her amina kodugumun dil bilgisi sinavinda soruyorlar bunlari ? nasil gectin o sinavlari sen ?

- bir seylere zorlanmaktan hic hoslanmiyorum. disari cikacaksan cik, bana ne yahu? ben evde kalmak istiyorum. asosyalim ben, sosyofobigim. gelemiyorum kalabalik ortamlara, geriliyorum, sözcükler bogazimda kaliyor, ic sesimle konusmaktan sizofren olacam lan !

- yaptigim programlarin hicbirini uygulamiyorum. ders calismam lazim mesela diyelim, ders calisma programi hazirliyorum hemen. sonra bi rahatliyorum böyle, sanki calismisim gibi... sonra o program öyle sürünüyor günlerce. uygulayan yok !

- bana cok calisiyormusum muamelesi yapan insanlar var. bre mal ! görüyorsun ki seninle ayni sekilde vizeden finalden bir gün önce calisiyorum, ayni sekilde panikliyorum, sinav esnasinda senden daha yaratici olunca " inek " muamelesi yapmak nerenden geliyor? * agzina saglam bir tane yapistirasim var.

- bir seyi yapamayacagimdan endise edince bana " sen yaparsin yaa " diyen arkadaslarim var. haa cok rahatladim sagolun.

- dövme yaptirmak istiyorum, param yok. zaten bu para da ne illet bir sey. lazim olunca yok !

- bazen yatiyorum böyle, sirf hayal kurmak icin. hayir kurdugum hayaller de asla gercek olmayacak cinsten... mesela " hayvan gibi yiyip kilo almamak " , " isinlanabilmek ", " istedigin dili istedigin an konusabilmek ", " düsünceleri duyabilmek " vs... sonuncudan pek emin degilim gerci.

- kendi kendime kalinca böyle cok cahil hissediyorum, sanki hicbir seyden haberim yok. ama biri soru sorsun, her konuda fikrim var monako. nasil oluyor ben anlamadim gitti. eksik ve de yanlis bildigim, kulaktan dolma bircok sey var kafamda. hepsini atmak istiyorum. her konuda fikrim olmasin. bazi konularda fikrim olsun ; ama tam olsun.

- yaslanmaktan korkuyorum galiba. ufak ufak yas takintisi basladi.

- kendimi baskalariyla kiyaslamak istemiyorum. baskalarinin da beni kendileriyle veya baskalariyla kiyaslamalarini da istemiyorum. beni rahat birakin !

- offf okulu birakip baska bir seyler yapmak istiyorum aslinda. öyle cok para kazanasim falan da yok zaten.

- yaziya dökünce bunlari daha da bunaldim galiba.

dahi degil; deha' dir o.*

ne oldugunu degil ; ne olmadigini söyleyebilirim :

- caresizlik degildir.
- asosyallik degildir.
- zorunluluk degildir.
- ask degildir.
- ruhun gidasi degildir.
- yasam tarzi degildir.
- ölmek demek degildir.
- sikilmak degildir.
- anlamsiz degildir.
- sinav degildir.
- gece degildir.
- sevilmemek demek degildir.
- paylasmak degildir.

öyle öyle gider... her insanin bir parcasidir; ama parcalanmislik degildir.

bazen tonlarca sey yazmak istersin. konusmak istersin ya da, bilmiyorum. nasil rahat edersen.
o hep ifade etmek istediklerin kafanda isik hiziyla dolasirken, nerden baslayacagini bilmezsin hani.
yazmaya nerden baslasan, konusmaya nerden baslasan. nerden bakmaya baslasan.
yalniz kalip daha cok düsünmek istedigine ikna edersin kendini. hani sadece ne düsündügünü anlamak icin en azindan. ama ikna oldugun sey " yalniz " kalmaktir. sonra yine yalnizlastikca düsünürsün, düsünmek istedikce yalnizlasirsin.

ya hic düsünmeyelim mi yani? yapmayalim, düsünmeyelim. düsün düsün boktur isin. yok öyle " düsünüyorum öyleyse varim " zimbirtilari. düsünüyosun, öyleyse yalnizlasirsin arkadas. atalarimiz isi cözmüs. ergen atalarimiz cözmüs. kim yazmis lan onlarin söylediklerini bi kenara? neyse.

sade hayatlar, sade düsüncelerden cikamazlar. sadelik bile kendi basina zor bi ugras zaten. ne ugrasiyosun? napicaksin o "basitlik " ile ?

ben bilmiyorum. napicam bilmiyorum. yemek mi yesem acaba diye düsünüyorum simdi. belki yersem gecer. gerci cok yedim. belki yarin.

her seyi de düsünür olmusuz. olumsuz. yani demem o ki, olumsuz düsünür olmusuz aslinda. serbest cagrisim. simdi yazmasam da konussam bu cagrisim olmazdi. e konusmayayim ben o zaman. konusmak sacma zaten. konusunca ne oluyo ki? hic.

oo yine depresyonlardayiz? yok lan degiliz aslinda, degilim yani. degil. ( bak olumsuz yine. )

simdi öyle sacma bi cümle kurmak lazim ki; hic kimse bi bok anlamasin, ama bi sey diyorum zannetsin. hani önemli bi sey. zamanin ötesinde bi sey. hani " kendi zamaninda anlasilamadi " triplerinde bir sey. sonra biri ciksin desin ki ( bak bu biri kimse risk almayi seviyor ), neyse desin ki : " lan bi bok dememis bu. al bu kelimeyi buraya koy, burdan 3 noktayi kaldir, nokta koy. hatta birak onu da koyma. bi bok dememis iste. cemal süreya mi sanmis kendini napmis. bi sey olmamis. "

bu adam düsünmüs fakat, söylenen o sacma sapan bir sey üzerinde. al ben de sacma dedim yine.
yani burdan konuyu da suraya bagliyorum: " belki de bazen kabul ettiklerimiz, üzerinde düsünmeden kabul ettigimiz seyler, aslinda anlamsizdir. "
cikip anlamsiz oldugunu söylemek gerek. ben simdi bu konuyu buraya baglamasaydim sen düsünmüstün zaten.
düsünmenin bu kadar gereksiz oldugunu vurgulamak icin, düsünmekten bu kadar bahsetmem sart miydi? hayir degildi. cünkü düsünmenin gereksiz oldugunu vurgulamadim. ironiden anlamayan nesle asina degilim ben.

konuyu saptirdim. ne diyoduk? ha tonlarca sey yazmak istersin ve bir türlü nerden baslayacagini bulamazsin. ya da konusmak istersin, nasil rahat edersen.

(bkz: sen evlenme ulan ayı)

hele bi soluklan yegenim.
bi dur, birak amigdalan degil; neokorteksin calissin.
bu kollektif nefret olusturma hirsin neden ?
cocukluguna inelim mi?

sözlügün " nefret edilen yazarlari " diye bir sey yoktur. yazarlarin " sevmedikleri yazarlar " vardir.

lan sallandircaksin bunlari taksim meydani' nda bak bakalim bi daha yapiyor mu.

editos: baslik en azindan biraz daha yumusamis. aferin.

lan yapmayin etmeyin.
ben dangalakca bi alfabe uydurmusum zamaninda, afedersin bi tarafimdan. böyle tuhaf tuhaf semboller.
eski misirliyim sanki monako.
hadi yaptin diyelim, bi kagida yaz sifreyi sakla dimi.
kendi koydugum sifreyi cözemiyorum.

ee noldu simdi? okuyabildin mi?

din ve ahlak birbirinin tamamlayicisi da degildir, ikamesi de degildir. din icinde " güzel ahlak " barindirir. ahlak zaten ahlaktir. yani burda- klise olacak ama - " kime göre neye göre " sorulari cuk oturur. ahlak algisi bireyden bireye oldugu gibi toplumdan topluma da degisir. birinin " ahlakli bir davranis " dedigine, baska bir toplum " barbarlik " olarak bakabilir. din de ayni sekilde degisiklik gösteriyor zaten: müslümanlik, yahudilik, hristiyanlik vs.

sorunsalin cevabini zaten verdim; ama okumaya üsenenler icin gelsin:

(bkz: olur olur bal gibi olur)

(bkz: ecayip heyvanlara benziyirsen)*

ithal mallari italya' dan geliyor sanmak.

(bkz: ben kücükken cok salaktim)

(bkz: braun silk epil reklamındaki gavat bey)

murathan mungan okuyup " kadinlari taniyorum ben " havalarinda gezen mide bulandirici erkeklerin bayagi bakislarindan, en ufak bir mimigi dahi anlamlandirmaya cabalayan entel beyinlerinden cok bunaldim. kusura bakmayin ama bi bok bildiginiz yok. siz sadece olan bütün yeteneksizliginizle, basit ve kuru ruhunuza yandas ariyorsunuz kirli carsaflarinizda.

akp milletvekili söylemi.

(bkz: du bist meine lokomotive andreas)

(bkz: eşcinsellik/#14648815)

lan bu benim. dur bak anlatayim hele bi dinle.

2 irk bi araya gelince melez denirmis. yok anam babam yooook!! annen kürt ise, annen laz ise, annen ermeni ise vs * hic bir önemi yok. niye ? cünkü anne sayilmazmis. tarlaymis, tohummus falan. baban nereliyse oralisin muhabbeti var ya , hah bu onun modifiye edilmis hali. al sana bi örnek güzel kardesim;

- dilaraa nerelisin sen ?
+ diyarbakirliyim.
- aa hic benzemiyosun ama sen diyarbakirliya?
+ * * hmm.. anne tarafi kürt, baba tarafi türk iste.
- haa sen türksün o zaman. kürdüm falan deme.
+ * * * tamam canim, oldu.

her " memleket nere " muhabbetinde bunu yasayabilir mi bir insan? ne var yani? kürtsem sana ne , türksem sana ne ? ikisi birden ise sana ne ? neden psikolojik baski uyguluyosun sen o findik kadar beyninle ?

herkes yapiyor demiyorum agalar, hasa. fakat cogunluk böyle. sanki olamazmis gibi bi takim haller, anneyi adamdan saymamalar... ben kürt tarafimdan gayet mutluyum, inkar etmiyorum. istesem ben ederim zaten. isteyen inkar edebilir zaten, kime ne?

her neyse olayin özüne dönecek olursak- bak simdi cok yüzeysel bi cümle geliyo- gayet normal bir durumdur.

artik 3- 4 kere üst üste " ilerleyelim " repliginden sonra üstüne;

- yalniz arkadaslar ( ! ) bu otobüsün arka tarafi da ayni yere gidiyo haberiniz olsun .

(bkz: ay ben gülerim)